IVANA HOFFMAN:
Ben yoluma sadık bir gerilla olacağım
Ben bir karar aldım. Bu karara ulaşmak için günlerce, gecelerce düşündüm. Kafamda dönüp dolaşan onlarca soruya cevap aradım. Neden buradaki renkleri birbirinden ayırt edemediğimi, esen rüzgarı neden tenimde hissedemediğimi sordum. Uzaklarda kuşların şarkıları beni özgürlüğe çağırıyordu ve kuşların kanat çırpışları kadar hızla cevaplanması gereken sorulardı bunlar.
Artık sorularımın cevabını biliyorum. Bir karara vardım. Bugün artık isteğimi gerçekleştireceğim gündür. Atmak istediğim adım Dicle, Fırat’ın akışı gibi güçlü. Ben artık tüm ezilen halkları birleştiren o devrimin, Rojava devriminin bir parçası olmak istiyorum. Ezilen halkları birleştiren o mücadeleyi yakından tanımak ve gerekirse o devrim uğruna yaşamımı ortaya koymak pahasına savunmak istiyorum. Beni nelerin beklediğinin farkında olduğum kadar bu mücadelenin öneminin de farkındayım. Kuşkusuz zorluklarla karşılaşacağım ve kapitalizmin bende yarattığı özellikler bu zorlukların sebebi olacak. Ama bana ait kılınan o özelliklerin üzerine gideceğim. Onları aşmak için savaşacağım. Emperyalizme karşı yaratılan bir devrim için mücadele etmenin, eline silahı almanın nasıl bir his olduğunu anlayacağım. Hayatı duyumsayacağım. Daha derin, düzenli ve farklı olduğunu… Hayatımın son sınırına varabilirim belki, yani bu kavgada düşebilirim de. Fakat hiçbir zaman mücadele azmimi yitirmeyeceğim, hayat bana ne kadar kavga etme şansı vermişse onu sonuna kadar kullanacağım. Beni burada artık hiçbir şeyin tutamayacağını biliyorum. Burada böyle elim kolum bağlı kardeşlerimin, annelerimin, babalarımın savaşmasını izleyemem. Madem ki hepimiz insanlık ailesinin bir parçasıyız, o zaman kardeşlerimin, yoldaşlarımın kapitalizme karşı yürüttükleri bu özgürlük ve bağımsızık savaşında seyirci olamam. Enternasyonalizm de bu değil midir? Uzaktan izlemek değil, devrim değerlerini gerekirse elde silah canı pahasına savunmak… Eğer geri gelirsem yoldaşlarımla, çevremdekilerle mücadelenin ruhunu paylaşacağım. Orada yaşadıklarımı biriktirip anlatacağım. Duyduğum seslerin notalarından en güzel şarkıyı ben yazacağım. Herkesi kendilerinden uzaktaki o devrimin büyüsüne çağıracağım. Ben yoluna sadık ve umut dolu bir gerilla olacağım.
Ivana kalbimizde ve kavgamızda yaşayacak!
“Omuzdan tutun beni, halaya katın beni. Düşersem bu kavgada oy, dosta anlatın beni…”
Ivana arkadaşın sık sık söylediği, en çok sevdiği şarkılardan biriydi bu. Babası Afrika Togo’lu, annesi Alman olan enternasyonalist kadın savaşçı Ivana Hoffmann, 7 Mart sabahı saat 03:00 sıralarında faşist dinci DAIŞ çeteleriyle girilen çatışmada Rojava’nın Cizîrê kantonunda, Til Temir’de şehit düştü.
Ivana Hoffmann, 1 Eylül 1995’de Almanya’nın Emmerich kentinden dünyaya gözlerini açtı. Duisburg’da büyüyen Ivana yoldaş, devrimcilik hayatına genç yaşında katıldı. 2011 yılında MLKP’nin gençlik örgütü Young Struggle ile tanışan Ivana Hoffmann, Duisburg’ta aktif anti faşist mücadele yürüttü. O, haksızlıklara, adaletsizliklere sessiz kalamazdı. Ivana yoldaş, dünyanın herhangi bir yerinde yapılan haksızlığa, sömürüye karşı sesini yükseltmiş, bunlara karşı mücadele etmiştir. Almanya’nın göçmen yasalarına karşı mücadele eden Ivana, Almanya’da ki göçmenlerle de aktif ilgilendi. Alman eğitim sistemine karşı gerçekleştirilen eylemlere katıldı. Kürt Özgürlük Mücadelesi’yle sürekli dayanışma içinde olan Ivana, Kürtlere yönelik haksızlıklar karşısında da sessiz kalmadı.
Afrikalı Ivana Hoffmann, Kürdistan ile öyle özdeşleşmişti ki her fırsatta “Ben Mardinliyim” derdi. Afrika’da emperyalistler tarafından halkına dayatılan sömürü ve köleliği öğrenmeye, anlatmaya çalıştı. Aynı zamanda Kürt halkının yıllarca yaşadığı zulmü, asimilasyonu, savaşı da anlamaya çalıştı. Ve bu yüzden en büyük hayallerinden biri Kürtçe öğrenmekti. Çünkü Kürt halkını, Kürt tarihini onların dilinde anlayabilmek O’nun için büyük önem taşıyordu. Her fırsatta “Mardinliyim” diyen Ivana arkadaş, son yolculuğuna uğurlanırken Mardin halkı tarafından karşılandı.
Ivana, Almanya’dayken yaşadığı Duisburg kentinde çok sevilen biriydi. Okulda, çevresinde, arkadaşlarının içinde her zaman özel bir yere sahipti. Her zaman neşeliydi, etrafına pozitif eneji veren biriydi. Gittiği yerlerde yüzünde eksik olmayan tebessümü ile hatırlanan Ivana, halkların birleşkesi gibiydi. Hepimiz onunla etkinliklerde, anmalarda, yürüyüşlerde tanıştık. Her zaman yüzü gülerdi, hiç kimseye kin duymazdı.
2014 yılının Nisan ayında Rojava’da ki savaşta YPG/YPJ güçleriyle birlikte DAIŞ çetelerine karşı aktif silahlı mücadele vermeye karar veren Ivana, MLKP’ye katılır ve mücadelede yerini alır. Kısa bir süre sonra çok istediği gibi Kürtçe ve Türkçe öğrenir. Son bir videosunda belirttiği gibi Rojava onun için özgürlük demekti. Rojava onun umuduydu. Ve şehitlerimizin bize bıraktığı devrim bayrağını yerine ulaştırmak O’nun en büyük amacıydı.
Ivana Hoffmann yoldaş, biz genç Kürt kadınlarına bir umut ışığı oldu. Tıpkı Beritanlar, Zilanlar, Arînler gibi. 19 yaşında Almanya’da ki yaşamını elinin tersiyle iten ve yarı Afrikalı, yarı Alman yoldaşımız Kürdistan’da ki bir Süryani köyünün özgürlüğü uğruna canını feda etti. Bundan daha kutsal birşey olabilir mi?
Bizler Ivana Hoffmann’ın mücadelesini daha da güçlendireceğiz. Onun ve binlerce şehidimizin amacı olan devrim bayrağını devr alacağız. O’nu dostlarımıza anlatmaya çalışacağız. Ivana Hoffmann her zaman kalbimizde ve kavgamızda yaşayacak!
Ivana Hoffmann’ın arkadaşı Rojin Edebali
