26 Nisan 2017’de Dersim’de yaşamını yitiren Nujin Artos (Pınar Bağlars) anısına…
Yaşanacak olan varıyor varlığına
Hep bir yanında göçler, hicret
İlk evreyle başladı, devam ediyor
Havanın suskun ama metanetli sabrıyla
Bir tek aşka sustu
Aşka türküler söyledi
Gün ağarıyor son saatlerde
Mavi bir göle düşmüş gölge gibi
Güzel mi güzel
Mutlu mu mutlu
Tene değen her damlacığın yeniden okyanusla buluşması gibi
Kelebek etkisi bugün her şey bende…
Dokunurken her şeye
Ruhunu hissediyorum
Söğüt dalında eğilen bir dal gibi
Ta ki suya varana kadar soluyorum
Bulutların ahengine el sallayarak
Yanında evet, yanında
İçinde
Belki de yüreğinde atıyorum…
Tarihimizin her yanı budanmışken
Nedir bu sabah bana bu kadar sözcük
Name söyleten
Bu kadar uzaklara gülüp geçen
Gözlerime suretini yansıtan
Göçlere anlam biçmeyi bıraktım
Bir kuşlara gülümsüyorum
Turnalara kahkahalar atıyorum
Orada senle yol alırken
Bırakıp gitmediğini bildiğimdendir
En kötü şair bile mırıldanıyor bu sabah
Yolculukların yorgunluğunda
Yüreklerin coşkusunda adımlıyorsun biliyorum
Bir yanım yüreğinde mi?
Yoksa saçlarına taktığın bir çiçek mi hissettiriyor seni bana
Bir şiir gibi yol alıyorsun
Ömrünün ve aşkın farkına varmış insanda…
Toplamda bugün özlüyorum
Tarihin hiç atığı olmayan gül bahçesindeki gibi
Her biriniz bir güle konuyorsunuz bugün
Dosta, cana, yoldaşa diye renk veriyor
Biliyorum yüreğim bugün toplamda
Özlüyor
Seviyor sizleri…