Bir şeyler değişiyor. Gün be gün! An be an!
Mevsimlerin, yılların, ayların değişmesi gibi değil. Zaman değişiyor. İnsanlar değişiyor. Kentler, isimler, ilişkiler… Mutlaka her şeyi değiştirmek için yapılmıştı her şey. Haksız adaletsiz giden, eşitsizliğe karşı durmak için yapılmıştı. Ama işte biliyoruz ya hani, bir şeye etki eden milyonlarca şey vardır!
Mesela Kürtler değişiyor. Yaşama bakışları, yaşamdan istedikleri, yaşamak istedikleri değişiyor. Mücadele içindekiler, savaştıkları bir aygıt ile barış müzakeresi yapıyor. Diplomasi yapıyor, bürokrasi içinde. Yeni bir şey. Elleri güçlü. Çünkü zihin yapısı açık ve dolayısıyla bakış açısı geniş. Dünya üzerindeki yöntemlerin hepsini, insanlığın yarattığı bütün yöntemleri deniyor Kürtler, insanca yaşam için. Değişiyor da değişiyor!
Ee devlet de değişiyor. O da her devlet gibi dünya üzerindeki bütün yöntemleri kullanıyor, mutlak iktidarının devamı için. Karşısındaki bir halkmış veya bir insanmış fark etmiyor. Devletin de zihin yapısı açık ve bakış açısı da. Bizden bazen çok çok önce de görebiliyor yenilikleri ve buna göre önlemler alabiliyor.
Kürtlere Türkiye’deki komşu halklar da değişiyor. İktidarı da görüyor, mücadele eden halkları da. Yakınlaşıyor adım adım, bugüne kadar uzaklaştırılmalarına inat.
Ve kentler de değişiyor. Bu üçünün kesişim noktasında. Kürtler nasıl yaşamak istiyordu; ona göre dizayn ediliyor, kurumlaştırılıyor. Devlet ne olsun istiyor; ona göre yeni düzenlemeler yapılıyor, özellikle devlet kurumları yapılandırılıyor, sokaklara kadar siniyor. Diğer halklar nasıl yaşamak istiyor; Kürtler insani düzlemde bir yaşamı inşa etmeye uğraşıyor.
Mesela Kobanê’de yaşananlar, bu değişimleri çok güzel özetliyor. Devletsiz bir halkın silahlı güçleri, belki de dünyanın büyük devletli ülkelerinin silahlı güçlerinin planlarına çomak sokuyor. Hani o bütün devrimci şarkılarda olduğu gibi… Ve bunu sadece ve sadece insanlık adına yapıyor. 30 yıl öncesinden bugüne nasıl gelindiğini, “hiçbir şey değişmiyor, değişmeyecek” bıkkınlığına inat ispat ediyorlar. Kazanıyorlar.
Dönüp Gezi’ye bakmak gerek yeniden. Ne zaman ki Lice’de saldırı olduğunda, insanlar Taksim’de Kadıköy’de “Her yer Lice, her yer direniş” sloganını attı; ne zamanki Roboski, belki de Kürtlerin yaşadığı en çok ses alan katliamı oldu; işte o zamandan beri açılan yollar, bu sefer Suruç’a, Kobanê’ye aktı. İstanbul, Ankara, Adana hattı Suruç’a aktı. Türkiye’den yüzlerce, binlerce insan bu direnişe destek verdi.
Yine kentlerimizde de değişiyor bir şeyler. 12 yaşındaki bir kız çocuğu Amed’in göbeğinde, “Allahü ekber” nidasıyla satırlanabiliyor. Sokakta, genç kadın erkek arkadaş gruplarının, rahatça tacize uğradığı haberleri geliyor. Diyarbakır, IŞİD’e katılımın en çok yaşandığı üç ilden biri olarak açıklanıyor. Diyarbakır, diğer Kürt illerine açılan yoldur. Diyarbakır’a yapılan, Kürtlerin mücadelesine yapılmış demektir. Nasıl ki yoksullaştırılmayı hak etmiyorsa, bu canileşmeyi de hak etmiyor. Ve bu değişim, pek de yabana atılacak tarzdan bir değişim de değil.
Devlet de Kobanê’de var tabi. Sınırdaki yardım kuruluşları ile. Bir mültecilere, bir de çetelere… Roboski ile başlayıp, kalekollar ile devam eden, Roboski’deki yol yapımını da unutmadan, Suriye ve Irak sınırı yeniden yapılandırılırken, bütün kuvvetler kıyasıya mücadele ediyor.
Bir şeyler değişiyor, evet. Suriye ve Irak sınırı yeniden oluşturuluyor. Bu, çok öncesinden başlayan bir süreç. Ve her daim sınırların anlamsızlığını varlıklarıyla gösteren Kürtler, bu sefer de bu paylaşım savaşını teşhir ediyor. Yine varlıklarıyla! “Bir dakika hoooop” diyor, dünyanın bütün büyük devletlerine! O yüzden “Kobanê hepimiz için direniyor” sloganı çok doğru bir slogan. Kobanê hepimiz için direniyor. Ve onun direnişi yeni planları, “yeni Türkiye”yi değil, halkların planlarını ve ülkelerini yaratacaktır.
Sürekli bir şeylerin değişmesine kanalize etmeye çalıştılar bizi. En son yine “Eylül ayı çıkmadan güzel şeyler olacak”tı! Sanki, değişim, beklerken, bekletilirken olmuyor. En iyisi değiştirmek! Kobanê’nin bugün bütün planları değiştirmesi gibi!
Savaşa mı evriliyor yollar? Değiştirmek. “Barışamadık” dememek için.
Savaşa mı evriliyor yollar? Değiştirmek. “Kaybettik” dememek için.
Savaşa mı evriliyor yollar? Değiştirmek. “Kazandık” demek için.
